ارزیابی پذیرش فناوری سامانه ارتباطات خودرویی بر اساس نظریه یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری در میان رانندگان تاکسی بین ‏شهری استان سمنان

پذیرش و به کارگیری فناوری‌های اطلاعاتی نوین توسط افراد یک جامعه، در موفقیت فناوری و توجیه سرمایه‌گذاری‌ها، نقش مهمی ایفا می‌کند. با درک ساز و کار پذیرش یک فناوری نزد افراد، می‌توان خلق محصولات فناورانه و ارائه آن‌ها به جامعه را به گونه‌ای انجام داد که متقاضیان بیشتری داشته باشند. در حوزه فناوری اطلاعات، یکی از سامانه‌های فراگیر که به تازگی در کشور ما نیز توسعه یافته و در انتظار معرفی به بازار است، سیستم ارتباطات خودرویی(CVT) است. پذیرش این فناوری توسط رانندگان دارای اهمیت زیادی است. هدف این مقاله بررسی پذیرش سامانه ارتباطات هوشمند خودرویی با استفاده از مدل مفهومی UTAUT صورت گرفته است. در این تحقیق که با استفاده از نظرات 60 نفر از رانندگان تاکسی بین شهری استان سمنان انجام شده است، ابعاد مدل UTAUT یعنی پیش‌بینی عملکرد، تلاش مورد انتظار، نفوذ اجتماعی و شرایط تسهیل‌گر مورد سنجش قرار گرفته است. داده‌های گردآوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری تی تک نمونه‌ای و تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شده است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که از طرف رانندگان تاکسی برون شهری، عملکرد مناسبی برای این سامانه پیش‌بینی می‌شود و به لحاظ اجتماعی نیز این سامانه مورد حمایت نسبی قرار خواهد گرفت اما این رانندگان تلاش بیش از حدی را برای استفاده از این سامانه انتظار دارند و معتقدند سایر شرایط تسهیل‌گر برای استفاده از سامانه مثل منابع، دانش و سازگاری با سایر سامانه‌های مورد استفاده راننده، در حد کافی وجود ندارند. این نتایج در میان گروه‌های سنی مختلف، تفاوت معناداری ندارد.